Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

-ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ Τ'ΑΣΤΕΡΙΑ-


-ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ Τ'ΑΣΤΕΡΙΑ-

Μηνας : Αυγουστος
Τοπος : Μια παραλια στις χωρες του μιαλου
Ωρα : Κατα τις τρεις το βραδυ
Μουσικη : Wonderwall-Oasis

Να'μαι κ' παλι εδω.Στο ιδιο σημειο,κοιταζοντας για ακομα μια φωρα τον καθαρο ουρανο κ' προσπαθωντας να μετρισω "τα αμετριτα" οπως λενε καποιοι αστερια.Ολα απο εδω περα μιαζουν τοσο καθαρα.Μιαζουν τοσο πολυ καθαρα που θα μπορουσα να πιστεψω πως ειναι.Αλλα καπου βαθια μεσα μου ξερω πως δεν ειναι.Ολα ξεκινησαν οταν την γνωρισα.'Η μαλλον οταν την πρωτοειδα.Καπου στις αρχες του Φθινοπορου πρεπει να'ταν.Ηταν τοσο ψευτικη που εμοιαζε αληθινη.Τα ματια της ηταν τεραστιοι βυθοι κ' τα κυμματα βγαιναν σ'ενα της χαμογελο απελευθερωνοντας την αγαπη κ' την γαληνη.Γαληνη,ωραια λεξη.Περιεργη.Σ'αφηνει να ονειρευεσε πολλα αλλα φευγει παντα τρεχοντας οταν χαραζει.Απο την Εφηβεια μου κιολας,εψαχνα αυτη την αγαπη κ γαληνη.Ειμαι 30 χρωνων αυτη τη στιγμη κ' ακομα να την ξεχασω.Ολα ειναι τοσο διαφορετικα.Αλλα καθολου καθαρα.Νοσταλγω ακομα εκεινη την φωρα που ενιωσα τα χεΛια της πανω στα δικα μου.Αισθανθηκα σαν να κοινωνησα.Κ' ομως ολα αυτα ξεχαστηκαν."Ετσι ειναι η ζωη" μου ελεγαν μερικοι.Μεταξυ μας ? Ποτε δεν τους πιστεψα.Η ζωη ειναι ωραια.Ειναι ομορφη.Μπενεις σε μονοπατια κ' σε δρομους που χανονται απ'την σκονη των αλλων ακριβως την επομενη στιγμη.Ειναι ενα ταξιδι.Προς τα που ? Προς παντου.Προς τους Κηπους Της Εδεμ του καθενος ανθρωπου.Αυτοι οι κηποι για μερικους ειναι στολισμενοι με δολλαρια,για αλλους με εφημερες αγαπες κ' ερωτες κ' για καποιους αλλους απλα η λυτρωση τους.Η εξΙλεωση τους.Απ'το ραδιωφωνο ακουγετε ενα τραγουδι των Oasis κ' αμεσως μου ερχονται μνημες απο την περιοδο που επινα καθε ειδους ποτα κ' ακουγα μουσικη.Μεγαλωσα με την ροκ.ΗταΝ,ειναι κ' θα ειναι η ποιο ασυμβιβαστη μουσικη που γεννησε ποτε η ανθρωποτητα.Ισως σκεφτειτε πως ειμαι ασυμβιβαστος.Δεν το νομιζω.Θα προτιμουσα ελευθερος.Αυτο ειναι.Ειμαι.
Χαζευω την θαλασσα.Μοιαζει σαν αιωνιοτητα.ΠΑντα εδω.Διπλα σου.Οι σκεψεις μου εχουν παρει φωτια.Μονο η θαλασσα μπορει να την σβησει.Κ' τα ματια της.Σκεφτομαι πως θα ηταν ο κοσμος αν υπηρχε πραγματικη αγαπη.Αγαπη,αγαπη,αγαπη.Ερωτας,ερωτας,ερωτας.Να νιωθεις πως πετας με δυο κολλημενα απο ζαχαρη φτερα στην πλατη σου κ΄ να βλεπεις απο πανω τους ανθρωπους.Να μυριζεις μια συνιθισμενη μυρωδια που καποτε ουτε καν μπορουσες να νιωσεις.Την μυρωδια της απογνωσης,της σαπιλας κ της μιζεριας τους.Κ'εσυ ? Να γελας.Να γελας επειδη ξερεις.Επειδη ΤΩΡΑ ξερεις.Σατανικο η' Θεικο χαμογελο ? Καμια σημασια.Απλα αληθινο χαμογελο.Πετας κ΄προσευχεσε να ηταν κ΄αυτη εδω.Να την εχεις στην αγγαλια σου κ να γελατε μαζι.Να τους κοροιδευτε μαζι.Να τους χλευαζετε μαζι.Ολα τοσο καθαρα τωρα.Επειδη πετας.Γι'αυτο ειναι καθαρα.
Πετα ψηλα κ' νιωσε την χαρα.Πετα ψηλα κ' νιωσε τον ρυθμο.Ψαξε τον Κηπο σου.Την λυτρωση σου.Τον Θεο σου.Τον Ερωτα σου.Κ' μολις το πετυχεις,εισαι μαζι μου.Ειμαι εκει που εισαι οταν αισθανθεις ελευθερος.Ειμαι μια ξεχασμενη,στους αιωνες,ιδεα σ'ενα κομματιασμενο χαρτι.Ειμαι τα παντα αλλα κ τιποτα αν δεν με νιωσεις,δεν με αισθανθεις.Ειμαι ομως διπλα σου.Σε καθε σημειο του κοσμου.Εκει που γεννιεται μια αγαπη κ περνει μορφη ο ερωτας.Κατσε διπλα μου σ'αυτην την παραλια.Κοιτα την θαλασσα.Ηρεμησε.Εχει χωρο για ολους.Κ' τωρα μαζι μπορουμε να μετρισουμε τ'αστερια.Το Ξερω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου